 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Мне б яшчэ на хвілю запыніцца,
Дзе прастор агучвае сініца.
Скрушна абарвалася «ало?..».
Колькі буду жыць –
Датуль журыцца
I ў начы трывожнае маліцца
На тваё высокае сьвятло.
Вось і надышла, нібы расплата,
Адзінота.
Будзе мукай сьвята
Тое, ад якога сьпеў вяду...
Адцьвітае бэз. I вяне мята.
Мілы, гэта скруха вінавата
У сьвятых бярозак на віду.
Пах сунічны. I зязюлі сьлёзка.
Куст шыпшыны мне сягоньня цёзка.
Брат – халодны месяц у палях.
Я пішу табе.
Між намі – позна.
I зіма завеяю марознай
Замятае самы дольны шлях.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
